دستگاه ادراری شامل دو کلیه، دو حالب، یک مثانه و یک مجرا میباشد. ادرار توسط کلیه ها تولید شده و از طریق لوله های باریکی به نام حالب به مثانه انتقال می یابد. سپس ادرار درون عضوی بادکنکی شکل عضلانی، به نام مثانه ذخیره میشود. به دنبال پر شدن از ادرار، مثانه به مغز پیام ارسال میکند. سپس مغز تصمیم میگیرد چه زمان ادرار کردن شروع شود. در هنگام ادرار کردن، ادرار از طریق مجرا تخلیه میگردد. در این حین مثانه منقبض شده و دریچه ادراری شل میشود.
نمای شماتیک دستگاه ادراری
سنگ های ادراری(urinary stones) کودکان در هر رده سنی دیده میشود؛ هرچند نادر است و 3% موارد سنگ های دستگاه ادراری را شامل میشود. این بیماری در پسر ها کمی شایعتر است. سنگ های کلسیمی شایعترین نوع سنگ های ادراری در کودکان را تشکیل میدهد. سنگ های ادراری در فصول تابستان و پاییز بیشتر مشاهده میشود.
علت:
اختلالات کلیوی، غددی، ارولوژیک و متابولیک میتوانند منجر به سنگ ادراری شوند. سنگها بر اساس اجزای تشکیل دهنده تقسیم بندی میشوند. مواد تشکیل دهنده سنگهای ادراری شامل موارد ذیل است:
- کلسیم به همراه فسفات یا اگزالات(oxalate)، که شایعترین سنگهای ادراری هستند، و 80% سنگها را شامل میشوند. کلسیم اگزالات در بین این دو نیز شایعتر است.
- مشتقات پورین نظیر اسید اوریک(uric acid)، که 10% سنگها را تشکیل میدهند.
- فسفات منیزیوم آمونیوم(Struvite)، که صرفأ در اثر عفونت های ادراری با میکروبهای تجزیه کننده اوره پدید می آیند.
- سیستئین، که ثانویه به یک اختلال ژنتیکی نادر به نام سیستینوری (cystinuria) میباشند.
- ترکیبی از مواد فوق
- داروها یا متابولیت های آن ( نظیر فنی تویین، تریامترن اچ، سفتریاکسون، سولفادیازین، توپیرامات، آلوپورینول، فورسماید، سفالوسپورین ها، فلوروکینولونها…………. )
- شیر خشک های حاوی ملامین
